عملیات فریب در معامله سوخوهای تهران و مسکو؟
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۳۵۹۹
«بیانیههای اخیر ایران ممکن است تلاشی برای نشان دادن این مساله باشد که تأخیر در تحویل هواپیماها تأثیر منفی بر قدرت نظامی ایران در منطقه ندارد. تهران به ندرت به ناکامیها اعتراف میکند و تمایل دارد هر سناریویی را به نفع خود نشان دهد.»
به گزارش اکوایران، گزارشهای اخیر رسانهای تردیدهایی را در مورد اجرایی شدن توافق برنامهریزیشده ایران با روسیه برای خرید چند ده فروند هواپیمای جنگنده دو موتوره Su-۳۵ (سوخو-۳۵) ایجاد کرده است؛ اما به نظر میرسد هنوز خیلی زود است که بگوییم معامله منتفی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وبسایت اندیشکده مرکز استیمسون با این مقدمه مینویسد: گزارشها درباره این توافق فروش ابتدا در اوایل ژانویه ۲۰۲۳ منتشر شد. در آن زمان، این خبر به طور رسمی توسط ایران از جمله توسط سرتیپ حمید واحدی فرمانده نیروی هوایی ایران و شهریار حیدری نماینده مجلس شورای اسلامی تایید شد. سپس اعلام شد که تحویل ۲۴ جنگنده دو موتوره Su-۳۵ جدید از اواسط سال ۲۰۲۳ آغاز خواهد شد. این هواپیماها که در ابتدا برای فروش به مصر تولید شده بودند میتوانند تا دو اسکادران نیروی هوایی را تجهیز کنند، اما برای نوسازی قابل توجه ناوگان تاکتیکی ایران کافی نیستند، چه رسد به اینکه به ایران در برابر همسایگانش برتری هوایی بدهد، بهویژه در برابر پادشاهیهای عربی مسلح شده توسط غرب.
در گزارشها مبنی بر لغو این قرارداد به نقل از محمدرضا آشتیانی، وزیر دفاع ایران، گفته شده که ایران میتواند هواپیماهای مشابهی را به تنهایی توسعه دهد و تولید کند. با این حال، هیچ دلیلی برای چنین تغییر جهتی ارائه نشده است. اگر ایران و روسیه با تحویل این جتها موافقت کرده باشند، لغو آن احتمالاً مستلزم هزینههای غرامت قابلتوجهی خواهد بود و به اتحاد بین ایران و روسیه که از زمان کمک مسکو به نجات حکومت اسد در سوریه در سال ۲۰۱۴ و از زمان آغاز جنگ اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ پیوسته رو به رشد بوده، آسیب خواهد رساند.
فرآیندی چندمرحلهایبه طور کلی، اجرای قراردادهایی مانند فروش سوخو-۳۵ یک فرآیند چندمرحلهای است. به عنوان مثال، از ماهها قبل، باید آموزش خلبانان ایرانی در روسیه آغاز میشد و ایران باید آمادهسازی زیرساختهای فرودگاهی مناسب را در داخل کشور آغاز میکرد.
در همین حال، سرتیپ آشتیانی به این اشاره کرد که ایران میتواند «در صورت لزوم» به توافق بازگردد و سرتیپ واحدی گفته است که اختلاف بر سر عدم تمایل روسیه به انتقال فناوری تولید قطعات هواپیما و همچنین ارائه دانش فنی برای تعمیر و نگهداری هواپیماها در داخل ایران است.
چالش در مذاکراتبنابراین، محتملترین توضیح برای تاخیر در تحویل جتها، چالشها در مذاکرات است که در مورد چنین سیستمهای پیشرفتهای، شامل بخشهای کلیدی بسیاری است. این شامل مقیاس سرمایه گذاری روسیه در صنایع دفاعی ایران، توافق در مورد تحویل قطعات یدکی، روشهای تعمیر و نگهداری و آموزش پرسنل زمینی است. این مذاکرات همچنین ممکن است جنبههای سیاسی داشته باشد، مثلاً اینکه آیا ایران میتواند آزادانه از سوخوها در درگیریهایی استفاده کند که ممکن است با منافع ملی روسیه در تضاد باشد و همچنین جزئیات فنی، مانند اینکه آیا ایران حق دارد که این جتها را بدون اجازه روسیه اصلاح یا مدرنسازی کند.
بیانیههای اخیر ایران ممکن است تلاشی برای نشان دادن این باشد که تأخیر در تحویل هواپیماها تأثیر منفی بر قدرت نظامی ایران در منطقه ندارد. تهران به ندرت به ناکامیها اعتراف میکند و تمایل دارد هر سناریویی را به نفع خود نشان دهد.
اگر ایران واقعاً قادر به طراحی و ساخت هواپیماهایی با پارامترهای فنی مشابه سوخو-۳۵ بود، گزارشهای مربوط به لغو این توافق معتبرتر میبودند.
یک هواپیمای جت مدرن مانند سوخو-۳۵ سیستمی از سیستمهاست که متشکل از اجزای پیشرفته متعدد است. ایران نیاز به توانایی طراحی و سپس تولید سریالی عناصری مانند سیستمهای پیشرانه پیشرفته و اویونیک دیجیتال دارد. توسعه یک بدنه هواپیمای مدرن نیز یک چالش مهم است و به یک زیرساخت علمی و صنعتی تثبیت شده نیاز دارد. علاوه بر این، سیستمهای ارتباطی، تسلیحاتی و رادار داخلی، که بر ادغام سختافزار با نرمافزار متکی هستند، باید طراحی، آزمایش و تولید شوند. تنها گروه کوچکی از کشورهای جهان از چنین قابلیتهای جامعی برخوردارند که برخلاف ایران، تجربه طراحی این سیستمها، منابع مالی لازم، مهندسین آموزش دیده، خطوط تولید مدرن و شبکهای از شرکای بینالمللی دارند. در بسیاری از موارد، واردات دانش فنی، سیستمها یا زیرسیستمهای خاص (مانند اجزای موتور یا بدنه هواپیما) ضرورت پیدا میکند. ایران که منزوی و فاقد پتانسیل طراحی و تولید کافی است، بعید است در این دسته قرار گیرد.
توافقی که احتمالا بر هم نخورده استدر مجموع، به نظر میرسد که این توافق به هم نخورده است و هیچ خللی در روابط ایران و روسیه رخ نخواهد داد. هر دو کشور، علیرغم بی اعتمادی متقابل طولانی مدت و تاریخی، نمیتوانند در زمانی که هر دو به شدت تحریم شدهاند و روسیه در تلاش برای مقابله با حمله اوکراین است، از همکاری دست بکشند.
در این میان، ایران منبع جایگزینی برای واردات سیستمهای نظامی پیشرفته ندارد. زمانی که تهران به دنبال خرید سامانههای دفاع هوایی پیشرفته از روسیه بود، مشکلات مشابهی از جمله تاخیرهای طولانی را تجربه کرده است. بنابراین، آنچه در حال حاضر شاهد آن هستیم احتمالاً فقط مذاکره در مورد اختلافات و تلاش برای به دست آوردن اهرم فشار و پنهان کردن مشکلات است. تحویل سوخو-۳۵ روسیه به ایران احتمالا فقط نیازمند زمان است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: ایران و روسیه قیمت طلا و ارز قیمت موبایل هواپیما ها گزارش ها سیستم ها سوخو ۳۵
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۳۵۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مخالفت یونان با تامین سیستمهای دفاع هوایی اوکراین
کشور یونان اعلام کرد که با توجه به نیازهای خود نمیتواند سیستمهای دفاع هوایی پاتریوت یا اس ۳۰۰ را برای اوکراین تامین کند. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از "ان تی وی" آلمان، اوکراین برای حفاظت از حریم هوایی خود به سامانههای دفاع هوایی اضافی متحدان خود متکی است. یونان اکنون به وضوح این درخواست اوکراین را رد کرده است.
به این ترتیب یونان سامانههای پدافند هوایی پاتریوت یا اس-300 را به اوکراین عرضه نخواهد کرد. این را کریاکوس میتسوتاکیس، نخست وزیر یونان در مصاحبه با شبکه تلویزیونی یونانی Skai گفت. میتسوتاکیس گفت: یونان اس-300 یا پاتریوت را به اوکراین نخواهد فرستاد. وی تاکید کرد: کشور او قبلاً با انواع دیگر از تجهیزات دفاعی به اوکراین کمک کرده است. وی افزود: آتن نمیتواند سیستمهای تسلیحاتی را که برای خود کشور حیاتی است برای اوکراین تامین کند.
اخیراً گزارشهایی در رسانههای بینالمللی منتشر شد مبنی بر اینکه کشورهای بزرگ اتحادیه اروپا بر یونان برای تامین سامانههای دفاع هوایی به اوکراین فشار آوردهاند. میتسوتاکیس تایید کرد که تحقیقاتی صورت گرفته است. او اظهار داشت که آتن آماده تامین تجهیزات مازاد از نوع دیگری است. میتسوتاکیس افزود: «تا حدی که بتوانیم چنین مطالباتی را پیدا کنیم انجام خواهیم داد.
یکی از دلایل این موضع گیری نخست وزیر یونان احتمالا این است که دورههای تنش جدی بین شرکای ناتو یونان و ترکیه بر سر حقوق حاکمیتی در دریای اژه و بهرهبرداری از میادین احتمالی گاز طبیعی در شرق مدیترانه وجود دارد. علاوه بر این، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه سال گذشته بارها حاکمیت یونان بر جزایر متعدد - از جمله رودس، ساموس و لسبوس - را زیر سوال برد.
با توجه به افزایش حملات هوایی روسیه، اوکراین ماههاست که درخواست سیستمهای ضد هوایی اضافی را از متحدان غربی کرده است. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین اخیرا در پلتفرم ایکس نوشت بر اساس اطلاعات بدست آمده ، پنج تا هشت سامانه پاتریوت دیگر برای حفاظت از حریم هوایی کشور با درجه ای از قابلیت اطمینان مورد نیاز است. در آغاز هفته، لهستان نیز تحویل سیستم های پاتریوت از سهام خود به این کشور را رد کرده بود.
آلمان هم همچنان بر موضع مخالف خود برای تحویل موشک های تاروس به اوکراین تاکید دارد.
"اولاف شولتز"،صدر اعظم آلمان اخیرا در اظهاراتی گفته است که همچنان میخواهد به مخالفت خود با تحویل موشکهای کروز تاروس به اوکراین ادامه دهد حتی اگر ایالات متحده موشکهای ATACMS خود را با برد 300 کیلومتر به این کشور تحویل دهد. هنگامی که از وی در کنفرانس مطبوعاتی با سوناک در این مورد پرسیده شد، گفت: در مورد ارسال این موشکها "تصمیم من تغییر نخواهد کرد."
تحولات اوکراین|واکنش مسکو به ارسال موشکهای دوربرد به کییفتقویت صنایع نظامی آمریکا به هزینه اوکراینانتهای پیام/